در ورزشكاران مبتلا به بي اشتهايي عصبي نشانه هايي از كاهش فعاليت سروتونين مشاهده شده است كه گاهي به ديگر اختلالات رواني ، مانند خشم و اندوه مي انجامد . از ديگرملاك هاي تشخيص بي اشتهايي عصبي مي توان به موارد زير اشاره كرد :

-          ترس شديد از افزايش وزن يا بيش از حد چاق شدن ، حتي زماني كه ورزشكار كم تر از وزن مورد انتظار است .

-          احساس نگراني و اضطراب در وزن ،شكل يا اندازه ي كنوني بدن ، ورزشكار با وجود آن كه لاغر است ، ادعا مي كند چاق است .

پر اشتهايي عصبي

يكي ديگر از عواقب كاهش وزن ناصحيح ، پراشتهايي عصبي است كه در آن ورزشكار هيچ كنترلي بر غذا خوردن خود ندارد و در فواصل زماني كوتاه غذاي زيادي مصرف مي كند (مثلاً در فواصي زماني دو ساعت ) . به اين دسته از ورزشكاران ((گرسنه ناخوش )) مي گويند . ملاك هاي تشخيص پر اشتهايي عصبي عبارت اند از :

-          اشتهاي بسيار براي خوردن مكرر غذا .

-          نداشتن كنترل بر رفتار غذايي و مصرف زياد غذا در هر وعده .

-          استفاده ي منظم از استفراغ هاي عمدي ، ملين ، مدرها ،روزه داري و ورزش شديد به منظور جلوگيري از افزايش وزن .

-          دست كم ميانگين دو بار پرخوري بي اندازه در هفته براي حداقل سه ماه .

-          فكر كردن مداوم به شكل و اندازه ي بدن .

معمولاً در بين ورزشكاران پر اشتهايي عصبي نسبت به بي اشتهايي عصبي شايع تر است و نزديك به 2 تا 3 درصد از ورزشكاران به آن مبتلاهستند .

برخي از علائم و نشانگان پزشكي كه وجود گونه اي اختلال غذايي را در ورزشكاران رشته هاي وزني ثابت مي كنند ، ممكن است تنها پس از آن كه زماني طولاني از بروز عارضه گذشته است، خود را نمايان سازند . با اين همه ، علائم اوليه ي هشدار دهنده ي يك اختلال غذايي عبارت اند از كاهش اعتماد به نفس ،افسردگي ،هيجانات عاطفي ، نارضايتي  از شكل يا وزن بدن ،دل مشغولي و نگراني درباره ي كم كردن غذا يا انتخاب نوع رژيم غذايي.

منبع : فيزيولوژي كاهش وزن - دكتر بهمن ميرزايي و حميدرضاقزلسفلو

تاريخ  ارسال:دوشنبه 3 مرداد 1390 - 13:20

کد:2500

تعداد بازديد: 1019