امام حسين (ع):
بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِكَ عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِىَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكُمْ.

برکبودای زمین هنگامه ی محشر گذشت

آسمان در هاله ای از خون وخاکستر گذشت

چشمهای خونفشان آسمان خشکید وسوخت

زآن جه در اوج عطش, بر چشمه ی کوثر گذشت

سرنوشت آسمان و چرخ را وارونه کرد

آنچه در گودال برانگشت و انگشتر گذشت

در کنار رود تشنه, در میان نخل ها

من نمی دانم چه بر عباس آب آور گذشت

ای جنونِ شعله ور! ای مرد! ای آتشفشان

پرتوئی از ماجرایت زیر خاکستر گذشت

ابرهای تشنگی آن قدر باریدن گرفت

تا که در ناوردگاه عشق، خون از سر گذشت

ظهر عاشورا به روی نیزه ها تا گل کند

آفتاب از مشرق خونین ِ خنجر برگذشت!

شامِ غربت بود و نخلستان و صحرا و عطش

ماه آن شب از کنار آب تنهاتر گذشت…




تاسوعا، روز نهم ماه محرم است. تاسوعا از ریشه تسع به معنای نه و نهم، فقط بر نهمین روز محرم اطلاق شده است.

آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه آن را درک کرده‌اند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده‌است.

این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به عباس بن علی نیز می‌دانند، و این روز را بسان روز عاشورا گرامی داشته و در آن به سوگواری می‌پردازند.

تاسوعای محرم سال ۶۱ قمری، تحرکات سپاه عمر سعد در صحرای کربلا افزایش یافت و تصمیم جنگ داشتند. حسین بوسیله برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمه‌های یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان‌نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان می‌دهید در حالی‌که پسر رسول خدا را امان نباشد؟». حسین بن علی در این روز برای اصحاب خود خطابه ایراد کرد.

تاريخ  ارسال:سه شنبه 21 آبان 1392 - 13:59

کد:3759-1403