کارم در تکواندو تازه شروع شده
عاشورزاده: اصلا به دنبال لقب و اسم خاصی نیستم

شناسه خبر: 11775   دوشنبه 30 آذر 1394 - 08:30

||| روزنامه ايران ورزشي ||| - آمنه سليماني

برای دومین بار فینال رقابت‌های تکواندوی گرندپری را تجربه کرد. یک بار با پیروزی و مدال طلا و بار دوم با مدال نقره وعنوان نایب قهرمانی. دو عنوان ارزشمند در کنار ده‌ها عنوان بزرگ دیگر که حالا باعث شده فرزان عاشورزاده را یکی از شانس‌های مدال طلا در بازی‌های المپیک بدانیم. اگرچه فرزان عاشورزاده معتقد است، المپیک میدانی نیست که مدال‌ها را از حالا برایش کنار گذاشته باشند اما فرزان می‌خواهد در این چند ماه باقیمانده تلاش‌هایش را چند برابر کند و همه سختی‌ها را به جان بخرد تا به سکوی اول مسابقات برسد. فرزان که به تازگی از رقابت‌های فینال گرندپری مکزیک برگشته است می‌گوید: «دو سال خیلی سخت را پشت سر گذاشتم اما کار ما تازه شروع شده است و باید از حالا سخت تمرین کنیم.» با مردشماره یک وزن اول المپیک درباره رقابت‌های فینال گرندپری و برنامه‌هایش برای المپیک گفت‌وگو می‌کنیم.

***دومین حضور در فینال گرندپری را هم تجربه کردی.

-خداراشکر برای دومین بار به فینال مسابقات فینال گرندپری راه پیدا کردم البته این بار در فینال بازی را واگذار کردم. خیلی دوست داشتم این بار هم بر سکوی قهرمانی قرار بگیرم اما نشد.

***استرس و فشار مسابقات دراین دوره هم بیشتر بود.

-بله، همینطور است. این آخرین فرصت برای کسب سهمیه المپیک بود و همین موضوع باعث شده بود که حساسیت رقابت‌ها بالاتر برود. البته سهمیه من از مدت‌ها قبل مشخص شده بود و استرسی از این بابت نداشتم اما خیلی دوست داشتم این بار هم مدال طلا را کسب کنم اما سه چهار ثانیه مانده به پایان مبارزه یک امتیاز واگذار کردم و متاسفانه به این ترتیب از مدال طلا بازماندم.

***در فینال به تکواندوکاری باختی که سال گذشته با اختلاف 12 امتیاز شکستش داده بودی. در مکزیک او تو را برد. این یعنی خیلی روی مبارزات عاشورزاده کار کرده‌اند.

-همانطور که من مبارزات حریفان را آنالیز می‌کنم آنها هم مبارزات من را تحلیل می‌کنند. به هر حال این نشان دهنده دشواری این مسابقات و قدرت حریفان است. رقابت‌های فینال گرندپری فوق‌العاده سخت است و رقبا با آمادگی کامل آمده بودند. در واقع فینال گرندپری ماکت کوچکی از المپیک است با این تفاوت که در المپیک تعداد تکواندوکاران بیشتر است و در مسابقه مکزیک تنها 8 تکواندوکار برتر دنیا به رقابت پرداختند.

***این باخت برای فرزان عاشورزاده چه درسی داشت؟

-همانطور که گفتم فینال گرندپری ماکت المپیک است. این باخت به من این نکته را متذکر شد که لحظه‌ای غفلت و کوچکترین اشتباه همه رویاهایت را خراب می‌کند. همه زحمات را از بین می‌برد. باید با حواس جمع‌تری مبارزه کنم. هوشیارتر باشم و یک لحظه اشتباه نکنم. المپیک با هر مسابقه دیگری فرق دارد. اولین اشتباه مساوی است با خداحافظی از تمام رویاها و اهدافی که برای خودت ساختی. به هیچ وجه نمی‌خواهم در المپیک اشتباه داشته باشم و این باخت را در این زمان به فال نیک می‌گیرم که تجربه ارزشمندی برایم بود البته نتیجه مسابقات را فراموش کرده‌ام و تنها به تجربیاتی که در این مدت کسب کرده‌ام فکر می‌کنم.

***چرا در هنگام توزیع مدال روی سکو گریه کردی ؟

-چند ثانیه مانده به پایان مسابقه به یکباره مبارزه را واگذار کردم. زمان آنقدر کم بود که فرصت جبران هم نداشتم. خیلی از این بابت ناراحت شدم و به محض پایان مسابقه مراسم توزیع مدال را برگزار کردند هنوز در فکر مبارزه بودم که مراسم شروع شد. در این فاصله کوتاه مسیر دوساله‌ای که طی کرده بودم جلوی چشمم آمد و موج‌های منفی درمن جمع شد. دست خودم نبود، گریه‌ام گرفت. می خواستم مدال طلا را به دست بیاورم اما در چند ثانیه همه چیز عوض شد. البته خداراشکر می‌کنم که دستم خالی نماند در این مسابقات.

***به مسیر دوساله اشاره کردی. به طورحتم مسیر سختی را پشت سر گذاشتی اما پر بار.

-استارت کار من برای المپیک از دوسال پیش زده شد. بعد به ترتیب وارد رنکینگ شدم و خودم را به رتبه نخست وزن اول المپیک رساندم. اردوهای دشواری را پشت سر گذاشتم. ماه‌ها تمرین سخت داشتم. وزن کم کردم و رقابت‌های متعددی را پشت سر گذاشتم. خداراشکر در این میان افتخاراتی را هم برای کشورم به دست آوردم. اما کار اصلی من و دیگر هم تیمی هایم تازه شروع شده است و از حالا باید تلاشمان را چند برابر کنیم. باید هر سختی را به جان بخرم تا به هدفم برسم. تمام تلاشم را به کار می‌گیرم تا خوشرنگ‌ترین مدال المپیک را به دست بیاورم. می خواهم همه توانایی هایم را برای این مسابقه بزرگ بگذارم تا بزرگترین افتخار ورزشی‌ام را در برزیل ثبت کنم.

***می‌خواهی لقب جدیدی در المپیک به دست بیاوری ؟

-اصلا به دنبال لقب و اسم خاصی نیستم. لقب سونامی را هم فدراسیون جهانی به من داد. در قید و بند القاب نیستم. می خواهم کار خودم را بکنم و به هدفم برسم.
***اما برخی‌ها می‌گویند به خاطر این القاب و عناوین مغرور شده‌ای.

- اصلا مغرور نیستم. اگر در تمرینات و اردوها کمتر مصاحبه می‌کنم و از حرف زدن امتناع می‌کنم برای این است که تمرکزم را روی مسابقات بگذارم. مغرور نبودم و نمی‌خواهم مغرور باشم. فقط سعی کردم برای مسابقات آرامش ذهنی ایجاد کنم. اگر برخی‌ها برداشت اینچنینی داشته‌اند عذر می‌خواهم.

***و حرف آخر.

-زمان زیادی تا المپیک باقی نمانده. تنها چند ماه زمان دارم تا به برزگترین میدان ورزشی دنیا قدم بگذارم. فرصتی که برای خیلی از افراد به وجود نیامد و از حضور در این میدان بازماندند. حالا که این فرصت را دارم به بهترین شکل از آن استفاده می‌کنم و از تمام برد و باخت‌های دوساله‌ام درس عبرت می‌گیرم.

تاريخ  ارسال:دوشنبه 30 آذر 1394 - 08:30

تعداد بازديد: 351

کد:11775-1403