||| روزنامه گل ||| امروز (2 دي‌ماه 1394)


انگار اين روزها حاشيه سازي براي موفق ترين رشته ورزشي ايران طي دو دهه اخير «بي بهانه» هم امكان پذير است. تكواندو سه سهميه حضورش در المپيك را با فرزان عاشورزاده، مهدي خدابخشي و سجاد مرداني بدست آورده با اين حال آنها كه خيالشان جاي ديگري است، ترجيح مي‌دهند 228 روز مانده به المپيك ريو سرشان را با حاشيه سازي براي كم حاشيه ترين رشته سالهاي اخير ورزش ايران گرم كنند.

برخي مي گويند پس پرده مصاحبه‌هاي رنگارنگ عليه فدراسيون تكواندو، براي يك جا به جايي تلاش مي شود. گروهي نظر مي دهند، منافع برخي تامين نشده و نگراني آنها جا ماندن از سفرهايي است كه انگار به عنوان حق آباد و اجدادي در طالعشان به ثبت رسيده است.


*** داستان از كجا شروع شد؟


تيم ملي تكواندو از گرندپري مكزيك 2015 مزد ماهها تلاش شبانه روزي اش را گرفت. در ايستگاه آخر رقابت‌هاي انتخابي- امتيازي المپيك، ايران 3 سهميه از 4 سهميه حضور در ريو 2016 را بدست آورد تا در كنار كره جنوبي موفق ‌ترين كشور دنيا در تكواندو مردان لقب بگيرد. پيش از اين در المپيك‌ها از سيدني گرفته تا پكن و اتن و لندن هيچ وقت پيش نيامده بود كه تكواندو تا اين اندازه راحت و با اقتدار بليت‌هاي المپيك خود را ok كند.

از مكزيك 2015، جام جهاني تكواندو هم برگزار شد. تيم ايران از مرحله گروهي مسابقات به ازبكستان نزديك (25-26) باخت اما پس از آن بلژيك و آذربايجان را برد تا راه مرحله نهايي را پيدا كند. پيروزي بر روسيه شكست برابر آذربايجان نتيجه اش دوم شدن تيمي بود كه48 ساعت قبل المپيكي شدن مردانش را جشن گرفته بود.

با اين حال پيروزي آذربايجان با سرمربي ايراني اش مقابل ايران بهانه اي شد براي انجام مصاحبه‌هاي گوناگون.
اول رضا مهماندوست كه هنوز دلش از سالهاي قبل پر بود كادرفني تيم ايران را محترمانه زير سوال برد و بعد بيژن مقانلو سرمربي تيم ايران از خجالت آقا رضا محترمانه‌تر درآمد.

اين مجادله رسانه اي بيشتر پايه‌هاي رفاقت ديرينه دو دوست سابق را لرزان مي‌كرد چون از نظر فني نه به آذربايجاني‌ها كمك كرد و نه باعث افزايش روحيه مبارزان ايراني شد.

تكواندو آذربايجان در جام جهاني مكزيك يك مرتبه طعم شكست برابر مردان بيژن مقانلو را چشيد و يكبار پيروز شد. اين ذات مبارزه است كه يك سر آن پيروزي باشد و سر ديگرش شكست. با تمام اين اوصاف نايب قهرماني ايران در مكزيك اولين نايب قهرماني تكواندو ايران در رقابت هاي مذكور نبود. اتفاقا كارنامه تكواندو ايران پر است از نايب قهرماني‌هايش در جام جهاني.

با اين حال بايد توجه داشت حريفي كه در فينال برابر نفرات دوم اوزان مختلف تيم ايران پيروز شد، پيش از اين چه سابقه‌اي داشته است. برخي مي‌انگارند كه سرمربي ايراني آذربايجاني‌ها «مالديو» فوتبال آسيا را تحويل گرفته و آلمان فوتبال اروپا را تحويل داده است.

آذربايجان قبل از حضور مهماندوست هم در المپيك ها حضوري فعال داشت. آنها در آتن با دو نماينده سرشناس خود «نيام الدين پاشايف» و «راشد احمدف» حضور پيدا كردند. احمدف در پكن 2008 تا جمع 4 مبارز آخر رقابتهاي وزن 80- كيلو صعود هم كرد اما مغلوب هادي ساعي شد تا دستش به مدال نرسد.

بعد نوبت به رامين عزيزف رسيد. 80- كيلويي كه در انتخابي المپيك لندن بالاتر از يوسف كرمي و استيون لوپز قهرمان شد. اتفاقا در اين رقابتها مهماندوست سرمربي ايران بود. عزيزف در المپيك لندن هم از خجالت لوپز امريكايي درآمد و شكستش داد.

جالب اينكه تكواندويي كه موفقيتش در جام جهاني دستاويزي شده براي كوبيدن جوانان ايراني، تاكنون–با سرمربي ايراني اش- فقط يك سهميه مسجل حضور در المپيك ريو را بدست آورده است و براي سهميه دوم چشم به مسابقات قاره اي دارد.


*** معتمد كلاهش را قاضي كند


بايد از محمد باقري معتمد هم نوشت. جوان مودب تكواندو ايران كه در كارنامه اش تا دلتان بخواهد مدال‌هاي رنگارنگ با ارزش به ثبت رسيده. جواني كه اين روزها به بازي گرفته شد تا در بدترين زمان ممكن مورد استفاده قرار بگيرد.

باقري معتمد از اتفاقات بعد از المپيك حرف به ميان آورده و اينكه حق و حقوقش را تمام و كمال نگرفته است. اين بخش از درد و دل هاي محمد را مي توان با گوش جان شنيد و به آنها توجه كرد با اين حال در بخش فني صحبت‌هاي معتمد بايد تامل بسيار كرد.

معتمد مي‌گويد مانع حضورش در المپيك ريو شده‌اند حال آنكه خودش بهتر مي‌داند، روي شياپ چانگ مبارزات در تقابل با بهنام اسبقي و ابوالفضل يعقوبي "جا" ماند.

معتمد دوست داشتني تكواندو با رباط صليبي پاره، براي اين مملكت روي شياپ چانگ المپيك مبارزه كرد و مدال گرفت. پس چه بهتر كه بدون ايجاد تداخل در مسائل، حرفهايش را طبقه بندي شده و در دو بخش فني و غيرفني مطرح مي‌كرد.
نتايج رقابت‌هاي انتخابي، مبارزه برابر بهنام اسبقي در جام فوجيره و حتي ناكامي اش برابر ابوالفضل يعقوبي رو برگه‌هاي داوري به ثبت رسيده اند. جواني كه افتخار اين مرز و بوم بوده و هست به ياد ايامي كه مادر بزرگوارش را بعد از هر موفقيت به مرقد مطهر حضرت معصومه مي‌برد؛ كلاهش را سر تمام نذوراتي كه داشت، قاضي كند.

عمر قهرماني كوتاه است و فرصت براي خدمت به وطن، آب و خاك طولاني.