* واقعا تفاوت داشت؟

- جو جهاني بزرگسالان با هيچ مسابقه اي قابل قياس نيست. از طرفي فشار زيادي برروي من بود. قبل از من ديگر نمايندگان بانوان حذف شده بودند و همه از من انتظار مدال داشتند. شرايط من هم به خاظر حذف هم تيمي‌هايم از نظر روحي خوب نبود، هرچند تمام سعي بچه‌ها در اين بود كه ناراحتي‌شان را كتمان كنند. روز مسابقه وقتي وارد سالن شدم، 5 شياپ چانگ و نگاه تماشاگران ... استرس زيادي داشتم اما خدا را شكر با شروع مبارزاتم بر اين حس غلبه كردم همانند اينكه در باشگاه به تنهايي مبارزه مي‌كنم.

* تو استارت بسيار خوبي داشتي.

- نماينده لهستان براي گرم كردن خوب بود. كار سختي مقابل او نداشتم و 10 بر صفر برنده شدم.

* و بعد از آن بردهاي تو در راند طلايي آغاز شد!

- در دومين مبارزه با كرواسي رقابت كردم. نماينده كروات ها برنز المپيك داشت. بسيار بازيكن باهوشي بود. بعد از اينكه 2 امتياز از او پيش افتادم به طور كل شيوه مبارزه اش را تغيير داد و در نهايت 3 بر 3 مساوي شديم و مبارزه به راند طلايي رسيد. در راند چهارم يكضربه به من زد كه براي لحظه‌اي فكر كردم امتياز طلايي به نام او ثبت شده است.

* و در آن لحظه ...

- من در اين رقابت‌ها 3 بار طعم بي‌مدالي را چشيدم و نمي‌توانم از حس و حالم بگويم. يك لحظه گفتم همه چيـز تمام شد. باور كنيد دلم مي‌خواست زمين باز شود و كسـي من را نبيند. انتظارات از من زياد بود. توقعي كه همه از من داشتند كسب مدال بود. هيچكس به اين توجه نداشت كه حريفم چه عنواني دارد و چقدر از من تجربياتش بيشتر است. انتظارات اكنون از من طوري است كه بايد خوب مبارزه كنم و با اختلاف حريفم را شكست دهم! خدا را شكر در 5 ثانيه پاياني راند طلايي امتياز را گرفتم و برنده شدم.

* تو در دور سوم، با نماينده امريكا مبارزه كردي. اين حريف چطور بود؟

- در همان ابتداي مسابقه 4 بر صفر عقب افتادم. در آن لحظه فقط مي‌خواستم مبارزه تمام شود و با اختلاف نبازم! اما بعد ياد تورنمنت هلند افتادم كه من 10 بر يك از حريف اسپانيايي جلو بودم اما او جبران كرد و بازي را به تساوي كشاند. از آن لحظه من تلاشم در شياپ چانگ دو چندان شد و واقعا هم با تمام وجودم مبارزه كردم. تكواندوكار امريكايي، قدرت بدني و هوش بسيار بالايي داشت. 7 ثانيه زمان باقي بود تا مبارزه تمام شود كه 4-4 مساوي شديم. در آن ثانيه‌ها من فقط حمله مي‌كردم و به نوعي مطمئن بودم، راند طلايي براي من است. در راند طلايي با امريكا، باز اتفاقات مبارزه با كرواسي برايم تكرار شد اما بازهم خدارا شكر كه در آن مبارزه به برتري رسيدم.

* اما برسيم به بزرگترين مبارزه ات. تو در روسيه برابر "جيد جونز" انگليسي برنده شدي. مبارزه‌اي كه هيچكدام از نفرات سالن فكرش را نمي‌كردند تو برنده شوي!

- ما يكبار در تورنمنت هلند مبارزه كرده بوديم كه "جيد" در راند طلايي من را برده بود. در جهاني شناخت تقريبا خوبي از او داشتم. "جيد" واقعا بازيكن خوبي است و مدال طلاي المپيك لندن را در كارنامه دارد. او تكواندوكاري است كه اگر امتيازي را از دست بدهد. فقط حمله مي‌كند. انقدر تلاش مي‌كند تا آن امتياز جبران شود. در ابتداي مسابقه، يك - صفر پيش افتادم، دو ثانيه بعد بازي يك-يك شد و همين طور پاياپاي تا اينكه نتيجه 9 بر 9 شد. 17 ثانيه مانده بود، كه مبارزه 10 بر 9 به سود من رقم خورد. مبارزه را آرام كردم و در نهايت وقتي بعنوان بازيكن برنده معرفي شدم، به هيچ عنوان "جيد" اين موضوع را قبول نمي‌كرد و همچنان به دنبال مبارزه بود.

* و حس پس از پيروزي برابر بهترين بازيكن زن سال 2014 ؟

- حس خوبي بود. نه خوشحالي نه ناراحتي! هيچ زمان در اين مدت مبارزاتم اشك نريخته بودم اما بعد از اين مسابقه از خوشحالي گريه مي‌كردم و واقعا دستِ خودم نبود.

* تو قبل و بعد از مسابقه با او صحبت كردي؟

- نه. قبل از مسابقه اصلا نمي‌خواست با من چشم در چشم شود. بعد از مبارزه هم كه خيلي ناراحت بود و فقط گريه مي‌كرد. او در جهاني قبل هم بدون مدال بازگشته بود و آمده بود تا در اين دوره با خوش‌رنگترين مدال به انگليس برگردد.

*بعد از مبارزه با نماينده انگليس و قطعي شدنِ مدال برنزت، بايد به سالن برمي‌گشتي كه روز بعد در مرحله نيمه‌نهايي حضور داشته باشي. شب قبل از مسابقات سخت نبود؟

- بعد از اينكه مدال برنز من قطعي شد، واقعا شور و نشاط به جمع ما بازگشت و همه خوشحال بوديم اما بايد بگويم تنها زماني در عمر ورزشي‌ام بود كه از استرس خوابم نمي‌برد. اي كاش، جهاني همانند مسابقات ديگر همان يكروز برگزار مي‌شد.

* چه شد كه در نيمه نهايي نتيجه را به ژاپن واگذار كردي؟

- نماينده ژاپن نايب قهرمان جهان بود. بسيار بازيكن با تجربه و آرامي بود. مبارزه با او به سختي رقابت با امريكا و انگليس نبود اما توان بدني‌ من كشش مبارزه نداشت. من از او پيش بودم اما در راند آخر، مبارزه را در دست گرفت. واقعا ذهنم فرمان نمي‌داد. بعد از اينكه او برنده شد، همه مي‌گفتند فينال اسپانيا و ژاپن، قطعا به سود اسپانيا است و نماينده اسپانيا كار بسيار راحتي در فينال دارد. اما ژاپن بسيار راحت و آرام با اسپانيا مبارزه كرد و توانست طلاي جهان را بدست آورد. بايد بگويم زمان ديدن مبارزه فينال وزن 57- كيلوگرم فقط حسرت خوردم! اگر يكبار ديگر با ژاپن مبارزه كنم توانايي شكست او را دارم.

* تو در مسابقات جهاني استرس بالايي داشتي! چرا؟

- بار مسئوليت من بيشتر شده و انتظارات بالا رفته است. دوست دارم حمايت باشد اما وقتي انتظارات زياد شود اينكه حتما بايد با مدال به ايران برگردم، ناخوداگاه در روند كارم تاثير مي‌گذارد. در جهاني و المپيك نوجوانان واقعا شرايطم ايده آل بود اما وقتي به بزرگسالان آمدم، به طور كل، معادلات ذهني‌ام برهم خورده است. يك زمان فقط ذهنم بر روي مبارزه متمركز بود اما اكنون مي‌گويم اگر نشود، اگر بگويند چرا؟ حتي بعد از جهاني خيلي‌ها در برخورد با من گفتند چرا برنز؟

* تو اكنون شناخته شده‌اي قطعا از اين پس كار بسيار سختي داري!

- همينطور است. ديگر شناخته شده ام و حريفان به خوبي من را اناليز مي كنند اما من هم بعد از جهاني انگيزه ام دو چندان شده و تلاشم هم بيشتر شده است.

* تلخترين و شيرين‌ترين خاطره جهاني كيميا عليزاده؟

- شيرين ترين زماني كه برنزم قطعي شد و تلخترين، شبي كه به ژاپن باختم.

* آرزوي ورزشي تو حضور در چه رويدادي است؟

- اول از همه كه حضور در المپيك و كسب خوش‌رنگترين مدال اين رقابتها است. اما دوست دارم در گرندپريكس‌ها حضور داشته باشم. فكر مي كنم اين رقابتها ما را براي حضور در المپيك آماده مي‌كند. گرندپريكس‌ها روح تكواندوكاران را بزرك مي‌كند. در جهاني همه از مدال هاي گرندپريكس‌ها مي گفتند. به نظرم كسب مدال در اين رقابتها بسيار ارزشمند است.