رحلت غریبانه برترین بانوی زمان خود کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه
معصومه (س) تسلیت باد
شناسه خبر: 21716 دوشنبه 20 دي 1395 - 07:34
|
فاطمه معصومه (س) كيست ؟
نام شريف آن بزرگوار فاطمه و القاب ايشان " معصومه" ، " كريمه اهل
بيت" ، " ستّي" ، و " فاطمه كبري" است.پدرش حضرت موسي بن جعفر
(ع) و مادرش نجمه خاتون مادر حضرت رضا (ع) است.
از ولادت تا هجرت حضرت معصومه : آن حضرت اوّل ذي القعده سال 173 ه.ق در مدينه منوّره به دنيا آمد و در سن 28 سالگي در روز دهم ربيع الثاني سال 201 ه.ق در شهر قم از دنيا رفت.
سفر مقدّس به شهر مقدّس : در سال 201 ه.ق ، يك سال پس از سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به شهر " مرو" حضرت فاطمه معصومه (س) همراه عدّهاي از برادران خود براي ديدار برادر و تجديد عهد با امام زمان خويش راهي ديار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسيدند، ولي در آنجا عدهاي از مخالفين اهل بيت با ماموران حكومتي همراهي نموده و با همراهان حضرت به نبرد و جنگ پرداختند كه عدّهاي از همراهان حضرت در اين حادثه غم انگيز به شهادت رسيدند.حضرت در حالي كه از غم و حزن بسيار مريضه بود با احساس ناامني در شهر ساوه فرمود: مرا به شهر قم ببريد ، زيرا از پدرم شنيدم كه فرمود:" شهر قم مركز شيعيان ما مي باشد". سپس حضرت به طرف قم حركت نمود.
بزرگان قم وقتي از اين خبر مسرّت بخش مطّلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالي كه " موسي بن الخزرج " بزرگ خاندان " اشعري" زمام شتر آن مكرّمه را به دوش مي كشيد؛ ايشان در ميان شور و احساسات مردم قم وارد آن شهر مقدّس شد و در منزل شخصي " موسي بن خزرج " اجلال نزول فرمود. آن بزرگوار هفده روز در شهر ولايت و امامت به سر برد و در اين مدّت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود و واپسين روزهاي عمر پر بركت خويش را با خضوع و خشوع در برابر ذات پاك الهي به پايان رساند.
غروب مهتاب در شهر ستارگان: سرانجام آن همه شوق و شور و شعف، از اجلال نزول كوكب ولايت و توفيق زيارت بانويي از تبار فاطمه اطهر، با افول نجمه آسمان عصمت و طهارت، مبدّل به دنيايي از حزن و اندوه شد و اين غروب غم انگيز عاشقان امامت و ولايت را در سوك و عزا نشاند. در رابطه با علّت مريضي نابهنگام حضرت و مرگ زود رس آن بزرگوار گفته شده است كه زني در شهر ساوه ايشان را مسموم نمود كه اين مطلب با توجه به درگيري دشمنان اهل بيت با همراهان حضرت و شهادت عده اي از آنها "در ساوه" و جوّ نامساعد آن شهر و حركت نابهنگام آن بزرگوار در حال مريضي به سوي شهر قم ، مطلبي قابل قبول مي تواند با شد.
آري آن حضرت كه مي رفت زينب وار با سفر پر بركتش سند گويايي بر حقانيت امامت رهبران راستين و افشاگر چهره نفاق و تزوير مأموني باشد، و همانند قهرمان كربلا پيام آور خون سرخ برادري باشد كه اين بار مزّورانه به قتلگاه (بني عباس ) برده مي شد ، ناگاه تقدير الهي بر اين شد كه مرقد آن بزرگ حامي خط ولايت و امامت براي هميشه تاريخ ، فريادگر مبارزه با ظلم و بي عدالتي ستم پيشگان دوران و الهام بخش پيروان راستين تشيّع علوي در طول قرون و اعصار باشد.
|