والدین و مربیاني که از چالش ها و استراتژی های "آمادگی ذهنی" آگاهند، براي ایجاد دلگرمی و اعتماد به نفس در ورزشکاران جوان خود آماده ترند. اگر جزء والدين يا مربيان ورزشي هستيد بايد در مورد چگونگي بهبود آمادگی ذهنی ورزشکاران خود آگاه باشيد، به طوريكه آنها بتوانند از بيشتر مهارت هاي خود در رقابت ها استفاده كنند. در اینجا نمونه هایی از اينكه چگونه مربیان و والدین می توانند سرسختی ذهنی ورزشکاران را با استفاده از استراتژی های آمادگی ذهنی بهبود بخشند، ارائه می شود.

نكته اول: انتظارات كمتری داشته باشید

ممكن است ندانيد كه چقدر انتظارات بالاي مربيان و والدين از بازیکنان خود مي تواند باعث تحت فشار قرار گرفتن فرزندان شود. پدر و مادر و مربیان گاهی اوقات با هدف تقویت اعتماد به نفس ورزشکاران خود، انتظارات خود را بر آنها تحمیل می کنند. اما در اغلب موارد، اين كار اثر معكوسي دارد. در هنگام کار با والدين ورزشكاران، ما به آن ها كمك مي كنيم تا درک کنند که چطور انتظارات و خواسته های سفت و سخت والدین در مورد چگونگی فعاليت کودکان خود در واقع به عملکرد آن¬ها صدمه مي¬زند.

ورزشکارانی که اعتماد به نفس بالایی دارند، در نهایت در دایرۀ برنده ها قرار مي يرند. شما مي خواهيد تا ورزشكارانتان در طول بازي از اعتماد به نفس کافی برخوردار باشند. اين بدان معناست كه شما بايد انتظاراتتان را در سطح معقول نگه داريد. انتظارات بیش از حد والدین و مربیان می تواند باعث شود تا ورزشکاران بيش از حد بر نتیجه مسابقه تمركز كنند. اين امر باعث مي شود تا آن ها اغلب احساس نااميدي كنند؛ به خصوص زماني كه بر اساس استانداردهاي خود (يا شما) عمل نكنند.


نكته دوم: مواظب آنچه که مي گوييد، باشید

زمانیکه والدین صادقانه تلاش می کنند تا نقش حامي را ايفا كنند؛ چيزهايي را مي گويند كه کودکان، آنها را به عنوان انتظار تفسير مي كنند. به عنوان مثال، پدر و مادر يك ورزشكار تکواندو ممکن است به ورزشکار بگویند که "شما بايد در مقابل این حریف، یک به 10 بازي كنيد". در ابتدا ممكن است فكر كنيد كه اين حمايت خیلی خوبي است. اما آيا اين همان چيزي است كه والدين بايد براي افزايش اعتمادبه نفس فرزندان خود بگويند؟ خير. بسياري از ورزشكاران چنين جملاتی را به شکلی که شما بیان کرده اید، تفسير نمي كنند. بیشتر بازيكنان جوان، تفسیرهای شگفت انگيزي از این جملات دارند. برخي از ورزشكاران ممكن است فكر كنند كه آنها بايد در ميدان مسابقه، كامل و بي عیب و نقص بازی کنند و در هر حمله، ضربه بزنند؛ و اگر اين كار را نكنند پدر و مادر و مربيان خود را نااميد کرده اند. اين همان چيزي است كه نشان مي دهد، مغز ورزشكاران جوان چگونه كار مي كند. فرزندان انتظارات زياد شما را اتخاذ کرده و آن ها را دروني سازي مي¬كنند؛ سپس با ترس از ناامید کردن ديگران، به هنگام ضربه زدن به توپ، بیش از حد نگران می شوند.

نكته سوم: روی فرآیند کسب نتیجه تأکید داشته باشید

مراقب انتظارات خود از ورزشكاران جوان باشيد. پیشنهاد می کنیم که روي اهداف قابل كنترل تر تمركز كنيد كه به كودكان كمك مي كنند تا بر روي فرآیند اجرای یک تکلیف متمركز شوند. به عنوان مثال ممكن است از بازيكنان تکواندو بخواهيد تا از همان ابتدا، به هنگام زدن ضربه، به حریف نگاه كنند يا به سرعت از فکر اشتباهی که مرتکب شده اند، بیرون بیایند و به ادامه مسابقه بپردازند.

بازیکنان شما می توانند این اهداف مهم را بیشتر از گرفتن یک ضربه در هر حمله انجام دهند. اگر شما بخواهيد به عنوان والدين يا مربيان به ورزشكاران جوان خود كمك كنيد تا در طول مسابقه به پتانسيل كامل خود دست پیدا کنند و از مزاياي بسياري بهره مند شوند؛ مطمئن شوید که با اين استراتژي هاي آمادگی ذهني براي افزايش موفقيت آنان آشنایی دارید و آن¬ها را انجام می دهید.

«دکتر افسانه صنعت کاران، نیلوفر آسیاچی و محمدصادق رفعت»
کمیته پژوهش فدراسیون تکواندو