|
کاهش اضطراب در محیط های رقابتی
|
شناسه خبر: 67774 شنبه 18 آذر 1396 - 16:41
|
آخرین بازی مقرر فصلتان است. اگر تیمتان ببرد، آنها به بازی های
قهرمانی صعود خواهند کرد. تمام فصل تیمتان به طور پیوسته بهتر می
شد و در چند بازی آخر، تیمتان به طور قابل ملاحظه ای خوب بازی کرده
بود. در اتاق رختکن قبل از بازی، بازیکنان به هم یادآوری می کنند که
چقدر این بازی مهم است و باید آن را ببرند. به نظر می رسد، برای بازی
کردن و بردن این مسابقه خیلی هیجان زده هستند. متأسفانه، هنگام
بازی، بازیکنان اشتباه های اساسی زیادی می کنند و به اندازۀ تمام
ظرفیتشان بازی نمی کنند.
مثال بالا می تواند برای مربیان بسیار آزاردهنده باشد. در حالی که بیشتر ورزشکاران آن را تجربه می کنند و اضطراب زیاد در عملکردشان اخلال ایجاد می کند. مربیان می توانند احتمال اینکه تیمشان از اضطراب بیش از حد رنج ببرد را با اجرای چند راهبرد نسبتاً ساده کاهش بدهند:
پی بردن به نیاز هر یک از اعضاء تیم
مشاهده اعضاء تیم
-ممکن است متوجه شوید که بازیکنان راه خاص خودشان را در رابطه با آماده شدن برای مسابقه دارند.
-ورزشکاران نیاز دارند که آمادگی روانی کافی برای حاضر شدن در بازی داشته باشند، ولی نه آنقدر انرژی روانی شان افزایش یابد که در عملکردشان مشکل به وجود آورد.
-بعضی از ورزشکاران نیاز دارند قبل از مسابقه آرام و آسوده باشند. درحالی که بقیه ممکن است به انرژی یا آمادگی روانی بیشتری برای رقابت نیاز داشته باشند.
رفتار مربی
-مراقب توصیه های خود قبل از بازی باشید. گپ های هیجان بخش ممکن است برای بعضی از ورزشکاران کمک کننده باشد، در حالی که برای بقیه ورزشکاران بسیار اضطراب آور است.
-توصیه های قبل از بازی را به اطلاعات ضروری مورد نیاز تیم و دادن راهبرد های فردی محدود کنید.
-گپ های هیجان بخش را برای ورزشکارانی که نیاز به هیجان بیشتری دارند بگذارید.
-به ورزشکاران، کمی زمان بدهید تا به شیوۀ خودشان خود را آماده کنند.
-در زمان گرم کردن های قبل از مسابقه به ورزشکاران کمی زمان بدهید تا به طور انفرادی آنها را از لحاظ ذهنی آماده کنید.
-بعضی از ورزشکاران مایل هستند که آرام، آسوده، یا به حال خودشان باشند. بعضی دیگر از ورزشکاران ممکن است کنار بقیه اعضاء گروه، از لحاظ روانی آماده شوند، یا با دیگران شوخی کنند تا حواسشان را از زیاد فکر کردن به بازی پرت کنند.
-مهم است یاد بگیرید که ورزشکارانتان چطور دوست دارند که برای مسابقه آماده شوند. سپس رفتاری را که با ورزشکاران قبل از مسابقه دارید را شخصی سازی کنید.
-اعتماد به نفس ایجاد کنید و سعی کنید آن ورزشکارانی که نیاز به آرامش دارند را آرام کنید.
-برای ورزشکارانی که مایل هستند قبل از مسابقه هیجان زده شوند از جملات انگیزه بخش استفاده کنید.
کاهش اهمیت برنده شدن
-ورزشکاران همیشه نمی توانند بر برد یا باخت خود کنترل داشته باشند. یک تیم ممکن است عملکردی تقربیاً بی عیب و نقص داشته باشد و با این حال بازی را ببازد.
-ورزشکاران را تشویق کنید تا بین خوب بازی کردن و برنده شدن، با تأکید بر اهمیت بهبود یافتن و بازی کردن در بهترین حالت توانایی فردی، تفاوت قائل شوند.
-برای اینکه به ورزشکار کمک کنید که هنگام بازی، تمرکز بهتری داشته باشد، اهداف واقع بینانه جهت بهبود مهارت های خاص تعیین کنید. همانطور که بازیکنان اهدافشان را به انجام می رسانند، می توانند نسبت به عملکردشان احساس افتخار داشته باشند، حتی اگر تیم در رقابت پیروز نشده باشد.
-به تلاش بازیکنان پاداش دهید، نه فقط به نتیجۀ نهایی.
-همانطور که به آنها جهت اصلاح مهارت ها، راهبردهای مناسبی را ارائه می دهید، آنها را به ادامه دادن تلاششان تشویق بکنید.
-هنگامی که ورزشکاران متوجه می شوند که شما از بهبود یافتن بازی خشنود هستید، نه فقط با بردن در مسابقه، آنها اضطراب کمتری تجربه خواهند کرد.
کاهش شک و تردید در محیط های رقابتی
-به ورزشکاران کمک می کند تا برای هر موقعیت احتمالی که امکان رخ دادش هست، آماده شوند.
1. با تیم در مورد "بدترین سناریوهای ممکن" یا موقعیت های نامطلوبی که ممکن است در عملکرد آنان اخلال ایجاد کنند، صحبت کنید.
2. برای مقابله با هر یک از موقعیت ها، راه حل ارائه بدهید.
3. در آخر، تمرین کنید که در موقعیتی نامطلوب هستید و با موفقیت با آن مقابله می کنید.
-اگر این موقعیت در زندگی واقعی اتفاق بیافتد، ورزشکاران آمادگی، اعتماد به نفس و اضطراب کمتری تجربه خواهند کرد و شانس بیشتری برای عملکرد خوب تحت شرایط نه چندان ایده آل خواهند داشت.
مثال: وانمود کنید که اتوبوس تیمتان در ترافیک گیر کرده است. تصور کنید که چگونه ممکن است بازیکنان در حالی که هنوز در اتوبوس هستند، شروع به آماده شدن می کنند.
-شروع به انجام حرکات کششی در اتوبوس می کنند.
-تجهیزات و کفش ورزشی خود را می پوشند.
-با مرور کردن راهبردهای تیمی از لحاظ ذهنی آماده می شوند.
این فعالیت ها ممکن است که به ورزشکاران کمک کند که از شروع "بدون انرژی" در مسابقه دوری کنند.
نتیجه گیری
-از بین بردن اضطراب از محیط های رقابتی، نه امکان پذیر است و نه مطلوب.
-مدیریت اضطراب و کاهش این احتمال که اعضاء تیم اضطراب زیادی را تجربه کنند، مفید خواهد بود.
-همانطور که اضطراب کاهش می یابد، بازیکنان احساس راحتی بیشتری در محیط رقابتی و اعتماد بیشتری نسبت به توانایی های خود خواهند داشت، و بهتر بازی خواهند کرد.
-در کاهش اضطراب و تنظیم هیجان ورزشکاران، تفاوت های فردی را هیچ موقع فراموش نکنید.
«دکتر افسانه صنعتکاران، نیلوفر آسیاچی و محمد صادق رفعت»
کمیته پژوهش فدراسیون تکواندو
|
