به گزارش روابط عمومی فدراسیون تکواندو، لیلا کشاورزی تکواندوکار 19 ساله کشورمان که در بخش هان‌مادانگ این رشته رزمی فعالیت دارد تاکنون موفق شده 4 اختراع را به نام خود ثبت نموده و همچنین موفق به اخذ بورسیه از دانشگاه هاروارد و کمبریج شده است؛ با این دختر موفق به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه آن را می‌خوانید.


از چندسالگی تکواندو را شروع کردید؟

من متولد 12 بهمن 1376 هستم و از 15 سالگی فعالیتم در تکواندو را آغاز کردم؛ همزمان در رشته اختراعات و مسابقات علمی نیز فعالیتم را شروع کردم و در این سن توانستم نخستین اختراعم را انجام دهم.


در کدام بخش از تکواندو فعالیت دارید؟

در بخش مبارزه و هان‌مادانگ فعالیت دارم و در مسابقات جهانی هان‌مادانگ 2017 یک مدال طلا و یک برنز کسب کردم. ابتدا در زمینه اختراعات گام برداشتم و آنجا احساس کردم علاوه بر آن باید در یک رشته ورزشی فعالیت کنم و با توجه به اینکه تکواندو یک رشته المپیکی بود تمریناتم را زیر نظر سارا نوروزی پیگیری کردم. پس از آن موفق به کسب کمربند مشکی شدم و در همان سال نیز در رقابت‌های کشوری بر سکوی قهرمانی ایستادم.


چرا تکواندو را انتخاب کردید؟

زمانی که تکواندو را شروع کردم انگیزه‌ام دو چندان شد؛ این رشته تمرکز و سرعت فرد را بالا می‌برد، این موارد در اختراعات نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و من در رشته‌ای شرکت کردم که دچار دوگانگی ذهنی نشوم.


تاکنون چه اختراعاتی داشتید؟

اولین اختراع من تبادلگر اکسیژن بود که سال سوم راهنمایی این اختراع را انجام دادم و در جشنواره خوارزمی توانستم عنوان نخست را کسب نمایم. پس از آن در رشته هوافضا "گلایدر" طراحی کردم و از میان 100 تیم شرکت‌کننده در مسابقات کشوری توانستم در جایگاه اولی قرار بگیرم. در ادامه دستگاهی طراحی کردم که میزان کربن نامتقارن را اندازه‌گیری می‌کند؛ این دستگاه در بیمارستان‌ها، صنایع نفت و گاز، داروسازی، عطر سازی، قند و شکر استفاده می‌شود و در این مسابقات نیز در سطح کشور در رده چهارم و در جشنواره ملی ابن سینا نیز در رده اولی قرار گرفتم. همچنین در مسابقات بین‌المللی "ربع رشیدی" توانستم عنوان برگزیده و کم‌ سن ترین پژوهشگر را بدست آورم.

از دیگر اختراعاتت بگو؟

بعد از آن هم سبد خرید هوشمند را طراحی کردم که هم مقام اول کشوری و هم مقام نخست بین‌المللی را کسب کرد که در ادامه به عنوان تیم منتخب به مسابقات جهانی اختراعات که در سوییس یا کره‌جنوبی برگزار می‌شود؛ اعزام خواهم شد. یک مقاله علمی نوشتم که در مجله نانو به ثبت رسیده است. همچنین از دانشگاه هاروارد برای رشته پزشکی و دانشگاه کمبریج بورسیه شدم و دعوتنامه گرفتم.

حضورت در رشته تکواندو به درس و فعالیت‌های علمی ات لطمه وارد نکرده است؟

اصلا؛ تکواندو محدودیت ایجاد نمی‌کند و برعکس زمانی که در تمرینات حضور دارم خیلی ذهنم بازتر می‌شود. زمانی که در حال تمرین هستم مشکلاتی که داشتم را مرور می‌کنم و به دنبال این هستم تا راهکاری برای حل آن پیدا کنم.


چه پیامی برای هم سن و سال‌های خودت داری؟

ورزش محدودیت نیست و اگر به دنبال این هستید که فردی موفق باشید باید از تمامی فرصت‌های زندگیتان استفاده نمایید. ما باید چند راه را برای رسیدن به هدف انتخاب کنیم تا به هدف اصلی که همان موفقیت است برسیم. هدفم این است که هم در تکواندو و هم در بخش علمی به اوج موفقیت برسم و بتوانم به همنوعانم خدمت کنم.


حرف آخر...

از پدر و مادرم که همیشه در کنار من بودند تشکر می‌کنم. نصرالله کیانی رییس آموزش و پرورش ناحیه یک شیراز، اعظم احمدی و غزل کازرونیان نیز من را در تمامی عرصه‌ها حمایت کردند و همچنین از سارا نوروزی (مربی تکواندو) قدردانی می‌کنم؛ امیدوارم بتوانم در تمامی عرصه ها سربلندشان کنم.